کاشی سنتی هفت رنگ چیست؟
کاشی سنتی هفت رنگ یکی از هنرهای اصیل ایرانی است که بیشتر در شهر اصفهان تولید می‌شود.
این نوع کاشی در بناهای تاریخی و مذهبی ایران، مانند مساجد، مدارس و آرامگاه‌ها، کاربرد زیادی داشته و زیبایی خاصی به معماری سنتی ایرانی می‌بخشد.
کاشی هفت رنگ از هفت رنگ اصلی، شامل سفید، سیاه، فیروزه‌ای، زرد، قرمز، سبز و آبی لاجوردی تشکیل می‌شود. مراحل تولید این کاشی‌ها به صورت دستی انجام می‌شود و هر کاشی با ظرافت و دقت زیادی رنگ‌آمیزی و سپس در کوره پخته می‌شود.
مزایای کاشی سنتی
کاشی سنتی، به ویژه کاشی‌های هفت رنگ و معرق، دارای مزایای متعددی است که آن را به یکی از هنرهای برجسته در معماری سنتی ایران تبدیل کرده است:
زیبایی و تنوع طرح‌ها: کاشی‌های سنتی از طرح‌ها و نقوش متنوعی برخوردارند که شامل نقوش گیاهی، هندسی و اسلیمی است. این طرح‌ها با دقت و هنر دست ایجاد می‌شوند و به فضاها زیبایی خاصی می‌بخشند.
دوام و مقاومت: کاشی‌های سنتی به دلیل فرآیند پخت در کوره، دارای مقاومت بالا در برابر رطوبت، حرارت و فرسایش هستند. این ویژگی‌ها باعث شده که این کاشی‌ها در طول قرن‌ها در بناهای تاریخی سالم باقی بمانند.
عایق بودن: کاشی‌های سنتی به عنوان یک عایق طبیعی عمل می‌کنند و می‌توانند دما را در فضاها متعادل نگه دارند. در نتیجه، در مناطق گرم و خشک ایران مانند اصفهان، این کاشی‌ها به حفظ خنکی محیط کمک می‌کنند.
دوست‌دار محیط‌زیست: مواد اولیه کاشی‌های سنتی اغلب از منابع طبیعی مثل خاک و مواد معدنی تهیه می‌شود که برای محیط‌زیست مضر نیستند و در فرآیند تولید آن‌ها نیز انرژی زیادی مصرف نمی‌شود.
تاریخی و فرهنگی: کاشی‌های سنتی بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی ایران را نشان می‌دهند. استفاده از این کاشی‌ها در ساختمان‌های مدرن باعث حفظ و ترویج هنر سنتی ایرانی می‌شود.
تعمیر و نگهداری آسان: در صورت آسیب دیدن، کاشی‌های سنتی به راحتی قابل تعویض و تعمیر هستند. این موضوع باعث می‌شود که نگهداری این نوع کاشی‌ها نسبتاً آسان باشد. به طور کلی، کاشی‌های سنتی نه تنها به لحاظ ظاهری زیبا هستند، بلکه از نظر عملکردی نیز دارای مزایای بسیاری می‌باشند.
